Deze nacht droomde ik van mijn overleden moeder. Ze bezocht me in mijn dromen en ik was zo blij met haar aanwezigheid.
Ik zei haar dat ze veel meer tekens van leven mocht geven, dat ik ze wel zou herkennen en we spraken af dat ze me meer ging bezoeken.
Deze morgen werd ik vrij laat wakker en ik stond op met het liedje van clouseau, afscheid van een vriend, in mijn hoofd. Dat is het liedje dat me steeds herinnert aan mijn hond shitan waar ik lang om heb gerouwd. Ik voelde me niet verdrietig na de droom van deze nacht en het liedje, maar echt opgewekt en al zingend begon ik aan de ochtend.
Ik ben het scrappen weer stilletjesaan aan het oppakken en had gisteren een nieuw digitaal sjabloon gemaakt.
Er moest nog een voorbeeld gemaakt worden en besloot dat nu te doen. Ik dacht aan een pagina met recente foto’s van een van mijn huisdieren.
Ik bladerde op de computer door mijn map van de beestjes. De map 2024 was nog blanco dus ging ik naar de map 2023. Ik scrolde door de foto’s en kwam foto’s tegen van mijn moeder met Loeki. Eigenlijk horen de foto’s thuis in de map familie, maar ik had ze verkeerdelijk in deze map geplaatst.
Ze zijn genomen in het rusthuis, ongeveer een maand voor ze stierf en het zijn de laatste foto’s van haar. De herinneringen aan wat daarna volgde kwamen naar boven, het lijkt allemaal zo kort geleden. Ik besloot deze foto’s te gebruiken voor mijn voorbeeld.
Ik scrolde door mijn voorraad digitale papieren op zoek naar iets met paars (van het truitje van mijn moeder) en bruin/beige (van Loeki) om de rest van het sjabloon te vullen.
Nadat alles opgevuld was wou ik de pagina opslaan met vermelding van de gebruikte kit voor de digitale papieren.
Ik zocht de naam op, en wat bleek? De kit noemt “Comme si c’etait hier” – alsof het gisteren was.
Als dat geen tekens zijn, het is toch mooi hoe alles samen komt:
– De droom over mijn moeder met de belofte vaker eens langs te komen
– Het liedje dat me aan mijn overleden hond deed denken waardoor ik in een nostalgische bui ben
– Hierdoor wil ik werken met foto’s van mijn huisdieren
– De foto’s van mijn moeder die in de verkeerde map zijn beland
– Het gevoel dat alles nog maar net geleden was als ik de foto’s van haar bekijk
– Onbewust de kit “Comme si c’etait hier” – alsof het gisteren was, gekozen om te gebruiken
Ik was zo overdonderd, wat een bijzondere morgen heb ik mogen meemaken!
Ik wou dit verhaal echt met jou delen, het overdonderde mij zo, maar gaf me tegelijkertijd ook zoveel troost.
Uit dankbaarheid en omdat je de moeite nam om dit hele verhaal te lezen heb ik besloten om dit sjabloon voor jou ter beschikking te stellen.
Stuur me een mailtje met de vraag naar de link voor S052, en ik stuur je deze toe. En wie weet maak jij dan ook zo een mooie toevalligheid mee.
Maar wacht, dit is nog niet alles! Heb je zelf ook zo’n bijzonder verhaal vol toevalligheden bij het scrappen? Laat het me weten, ik ben benieuwd en lees het graag!
Stuur me dus jouw bijzonder verhaal, eventueel vergezeld van de scrappagina, en als dank voor het delen van je verhaal met mij krijg je er nog een paar gratis sjablonen uit mijn shop bovenop.
Lieve groetjes,
Hilde-Scrapilde
